خیلی به ذهنم فشار میارم تا خاطرات اوایل آشنایی مون رو بخاطر بیارم

ولی خوب من اصلا به خوبی تو جزییات ارتباطمون یادم نمیاد

پس اگه چیزی از قلم افتاد یا فراموش کردم بگم ناراحت نشو گلم

تو که منو خوب میشناسی!!!!!

اوایل درست مثل حالا شیفت بودم

 شب زنگ میزدم خونت شروع به صحبت میکردیم

جالبه برام هنوز از عشق چیزی نمی گفتیم

ولی ساعت ها با هم حرف میزدیم

یه شب تا 2:5 یا 3 شب بود که صحبتمون طول کشید

یهو گفتی،ساعت چنده؟

گفتم 3 صبح

گفتی ای وای من صبح باید برم سر کار خواب میمونم!

و لحظه ها چه شیرین بود و زود گذر در کنار تو

خیابونهای حوالی مرزداران شده بود محل قرارمون

تا هم تو راحت برگردی خونه هم من

یادته یه دفعه تو ماشین معجون گرفتیم داشتیم میخوردیم

امیری زنگ زد

طوری باهات حرف میزد و امر و نهی میکرد که من فکر کردم برادرته!

بعد که فهمیدم فقط یه دوسته چقدر ازش بدم اومد

حتی تا چند سال پیش که هر دفعه اسمشو میاوردی

حالم بد میشد و میفهمیدی که ازش خوشم نمیاد

دروغ نباشه هنوزم ازش خوشم نمیاد

ولی وقتی دیگه جواب اس ام اس هاشو ندادی

دیگه منم بی تفاوت شدم نسبت بهش

((صخره))

مي دانم شبي در سكوت و تنهايي

دور ار آغوشت آحرين نفس را خواهم كشيد

و با چشماني باز كه قطره اشكي در كنارش جاريست

و در انتظار تو ست خواهم رفت

كاش اين چشمان منتظر را تو در روز بعد

با دستان مهربانت ميبستي....

تا چشمانم مانند آغوشم حسرت لمس دستانت را نداشته ياشند 

اشك گوشه ي چشمم آخرين هديه من به توست

و چز تو كسي لايق برداشتن آن از روي گونه ام نيست

كاش بودم تا خودم اين هديه را تقديمت ميكردم

((صخره))

نفس نمي كشم كه بي تو در تو بميرم

چه دورم از نفس هایت

چه از تب کردنم دوری

چه بیرحمانه تن دادی

به این دوری مجبوری

تو را در خواب می بینم

میان عطر گندم زار

که میبوسی نگاهم را

نه در قابی نه هاشوری

تو را در خواب می بینم

شمالی می شود حالم

عجب احساس مغروری

ببین باران که می بارد

تو از ذهنم نمی افتی

چه ردی مانده از یادت

چه زخم تلخ و ناجوری

نه از سرم می افتی....

نه از چشمم....

کجای دلم نشسته ای....

که جایت اینقدر امن است......

((صخره))

امروز آخرین دیدار بود

دیداری سنگین ولی کامل

دیداری که شاید عقل و دل هر دو با هم کنار اومدند

دل تا دلش خواست درد دل کرد و خودشو خالی کرد

چشم بغض چند ماهه خودشو ترکوند و اشک ریخت

عقل تا جایی که میشد به جواب سوالهاش رسید

و حدس  و گمان هاشو روشن کرد

و شاید آخرین  لمس عشق افلاطونی

که شاید این جسم دیگه تا روز مرگ

نتونه آغوش عشقشو تجربه کنه

و خاک سرد روزی جای حسرت آغوش اونو پر کنه

ولی تنها نکته این دیدار آخر

کنار اومدن عقل و دل یا همون

منطق و احساس بود

من عشقمو به خدای بزرگی سپردم که روزی

اونو با تمام سخاوت به من هدیه کرد

و در عوض ار خدا فقط و فقط خوشبختی شو میخوام

کاش با کسی که همراه شده به خوشبختی برسه

کاش بعد از گذشت چند مدت ببینم که

خوشبخت و شاد دست در دست اونی که دنبالش بود

در حال خنده داره از زندگی لذت میبره

((صخره))

روزی برای ثبت خاطراتت دفتری باز میکنی

دفتری که لحظه لحظه شوق زیستن را در آن ثبت میکنی

 روز به  روز لبخندت را، غمت را، دلواپسیت را

 لحظه های خوش سفرت را

چشم انتظاری هایت

در کنار او بودنت را

دلتنگی هایت، نگرانی هایت

خوشحالی و غم هایت را

لحظه های موفقیت، لحظه های تلخ از دست دادن هایت را

بهانه برای باز بودن دفتر بسیار است وقتی

او کنارت باشد

و باید بست دفتر خاطراتی را که دیگر

شریکی برای خاطراتت نیست

پس دفتر خاطراتم را با همین برگ آخر میبندم

 زیرا دیگر نه بارانی خواهد آمد نه موجی

تکه سنگی که از صخره به جا مانده اینک

 در ته دریای بیکران زندگی

ساکت و آرام در انتظار گذشت زمان است

تا شاید روزی موجی آرام از کنارش بگذرد

و بگوید ((چقدر چهره تو برایم آشناست))

و من بگویم "بیا در کنارم اگرغصه ای داری بگو...

که من با جان و دل گوش خواهم داد.....

((صخره))

صدایم را به یاد آر

اگر آواز غمگینی به پا شد

من این شعر گرانم

که از ارزان و ارزانی جدا شد

من هر چه ام با تو

 زیباترم

بر عاشقت آفرینی بگو

تابیده ام من به شعر تنت

میخوانمت خط به خط مو به مو

بی تو بی شب افروزی ماندنت

بی تب تند و پیراهنت

شک نکن

من که هیچ

آسمان هم زمین میخورد

بی تو بی شب افروزی ماندنت

بی تب تندو پیراهنت

شک نکن من که هیچ

آسمان هم زمین میخورد

(( گروه جار تار))

مرغ عشق دلش دریاست تا وقتی کنار عشقشه

هیچ نامهربونی و آزاری ناراحتش نمیکنه

دلش خوشه عشقش کنارشه

همین براش بسه

ولی خدا نکنه

تنها بشه

یا

اخم

عشقشو ببینه

بیچاره

با یه اخم دلش میشکنه

دق میکنه

((صخره))

"پنجره خیال "


تا خانه چشمانت راهی نیست

، وقتی که نگاهت را از من دریغ میکنی...

چه بگویم

وقتی که نه تنها چشم هایت را

 بلکه دریچه قلبت را برویم بسته ای ...

اما...

بدان همیشه پشت پنجره "خیالم"

برای چشمهایت چون چلچراغی میدرخشد...

بگذار در وجود تو گم شوم

و تودر جستجوی من آهسته مرا بخوانی...


و مرا در قلبت پیدا کنی